Julián Arcas (25 października 1832 – 16 lutego 1882) to hiszpański gitarzysta klasyczny i kompozytor, który wywarł wpływ na Francisco Tárregę i Antonio de Torres. Był “jednym z najważniejszych postaci w hiszpańskiej muzyce XIX wieku”. Arcas urodził się w María, Almería, a zmarł w Antequera, Malaga. W latach 1860-1872 występował w całej Europie. Młody Francisco Tárrega wysłuchał go w 1863 roku w Castellón i zagrał dla niego po koncercie na prośbę ojca Tárregi. Arcas zaprosił wtedy Tárregę do studiowania z nim w Barcelonie. W latach 1864-1870 Arcas występował w całej Hiszpanii, a czasami współpracował z pianistą o nazwisku Patanas, po czym osiedlił się w Almerii, zakładając firmę przy Calle Granada. Arcas napisał 52 oryginalne utwory i zaaranżował 30 innych utworów na gitarę, w tym walce, wariacje, preludia i tańce. Trzydzieści z nich zostało opublikowanych w Barcelonie przez Vidal y Roger, a pięćdziesiąt w Madrycie przez Unión Musical Española. Dzięki pracy lutnika Antonio de Torres Jurado, Arcas wpłynął na rozwój gitary klasycznej, zwłaszcza jeśli chodzi o projekt płyty rezonansowej.
