José Brocá y Codina (w katalońskim: Antoni Josep Mateu Brocà i Codina) (21 września 1805 – 3 lutego 1882) był hiszpańskim gitarzystą i kompozytorem okresu romantycznego. Brocá urodził się w Reus, prowincja Tarragona. Głównie samouk na gitarze, krótko także uczył się u Dionisio Aguado. Był uważany za doskonałego wykonawcę na swoim instrumencie. Jako nauczyciel w Barcelonie jego najbardziej znani uczniowie to Felipe Pedrell i José Ferrer, którzy oboje dedykowali mu kompozycje (i vice versa). Był przyjacielem Juliána Arcasa. W swojej nauczaniu Brocá korzystał z metody Aguado. Brocá zmarł w Barcelonie. Skomponował około dwudziestu utworów na gitarę; Bone (1914/54) wyróżnia jego opus 19 (Fantazja i Poemat Tonalny) jako jego „główną kompozycję na gitarę”. Muzyka Brocá była chwalona za elegancję i stylistyczną bliskość do twórczości Tárregi, pomimo że był o kilka dziesięcioleci starszy.
