Kiedy na na polskim rynku pojawiły się hiszpańskie gitary Aranjuez początkowo zostały zaprezentowane najprostsze modele, serie Hidalga (tłum. szlachcianka) i Condesa (tłum. hrabina). Spotkały się z bardzo dobrym przyjęciem zarówno fachowców, jak i klientów. Idąc za ciosem postanowiono sprowadzić do Polski również gitary Aranjuez z najbardziej prestiżowej serii gitar koncertowych i mistrzowskich Emperadora (tłum. cesarzowa). W skład serii Emperadora wchodzi pięć modeli instrumentów: E50, E51, E52, E53, E54. Pierwsze cztery płytę przednią mają wykonaną z cedru lub świerku (do wyboru), płytę tylnią i boczki z palisandru, podstrunnicę z hebanu. Model E54 różni się przede wszystkim płytą tylnią i boczkami, które ma wykonane z mahoniu brazylijskiego. Do testów otrzymaliśmy model E52.
Budowa i wygląd zewnętrzny
Jak wspomniałem, płyta przednia została wykonana z litego cedru. Tył i boczki z palisandru, podstrunnicę z wyselekcjonowanego hebanu. Całość instrumentu (z wyjątkiem podstunnicy) pokryta została lakierem. Pięknie wykonane maszynki strojnikowe chodzą precyzyjnie, aczkolwiek dość opornie. Na podstrunnicę precyzyjnie nabito 19 prożków. Zwraca uwagę wypolerowanie prożków, co przy wibrato poprzecznym umożliwi grą bez nieprzyjemnych zgrzytów i chrobotań. Gryf jest prosty, nie wykazuje tendencji do wyginania się w kierunku strun. Stopka gryfu została odpowiednio wyprofilowana i precyzyjnie połączona z gryfem i korpusem instrumentu. Nie utrudnia dostępu do wysokich pozycji. Mostek idealnie przylega do wierzchniej płyty na całej swej długości. Wykończenia krawędzi (tzw. binding) wykonano z drewna. Strunnik o tradycyjnej budowie został dobrze dopasowany do wycięcia w mostku. Ozdobna rozeta o interesującej kolorystyce ożywia wygląd instrumentu.
Reasumując, zwraca uwagę solidne i dokładne wykonanie instrumentu.
Warunki gry i brzmienie
Pierwsze wrażenie, jakie nasuwa się przy zetknięciu z gitarą to bardzo duża łatwość grania lewą ręką na gryfie. Instrument jest miękki, ale odporny nawet na silne szarpnięcia strun. Dźwięki odzywają się czysto i bez niepotrzebnych dodatków. Gitara brzmi bardzo szlachetnie. Wysokie dźwięki odzywają się w całym spectrum brzmieniowym: są okrągłe i nośne. Basy z kolei są dość mocne, ale nie na tyle, żeby przytłoczyć wioliny. Gitara bardzo dobrze stroi. Nawet w wysokich pozycjach dźwięki charakteryzują się idealną intonacją. Do tego dochodzi bardzo dużą selektywność dźwięku. Wykonując akord słychać wyraźnie wszystkie jego składniki. W sumie instrument charakteryzuje się dobrze dobranymi proporcjami brzmienia dźwięków wysokich i niskich. Jest do tego nośny i śpiewny (szczególnie dźwięki na strunach wiolinowych). Posiada więc cechy dobrej gitary koncertowej.
Podsumowanie
Instrument przetestowałem bardzo dobrze (prawie dwa miesiące). Wypróbowałem go nie tylko podczas standardowych testów, ale również na estradzie. Zagrałem na nim kilka koncertów solowych oraz kameralnych. Gitara sprawowała się doskonale. Słychać było wyraźnie każde detale i niuanse wykonawcze, dźwięk był nośny i szlachetny. Łatwość gry na gryfie spowodowała odczuwalne zmniejszenie zmęczenia lewej ręki. Ta pozytywna cecha instrumentu ma duże znaczenie, szczególnie dla gitarzystów, którzy szukają miękkiej gitary o wysokiej odporności na przydźwięki. Sprawdziwszy wszystkie walory instrumentu z czystym sumieniem mogłem zarekomendować ją koledze-gitarzyście, który szukał bardzo dobrej gitary koncertowej o przystępnej cenie.
Dane techniczne:
Ilość prożków: 18
Wielkość: 4/4
Menzura: 650 mm
Długość całkowita: 1 000 mm
Szerokość podstrunnicy: 51 mm
